درباره ورزش درمانی
ورزش درمانی اشاره به طیف وسیعی از فعالیت های جسمانی دارد که به بازسازی و ساخت نیروی فیزیکی، استقامت، انعطاف پذیری، تعادل و ثبات کمک می کند. هدف از ورزش های درمانی، بازگشت فرد آسیب دیده به یک حالت بدون درد و کاملا کارآمد است.تجویز ورزش های درمانی غیر اصولی توسط افراد غیر فیزیوتراپیست میتواند منجر به افزایش آسیب گردد. ورزش های درمانی پیشرفته و بروز توسط متخصصین مجرب فیزیوتراپی آفتاب تجویز و ارائه می شوند.
مزایای ورزش درمانی
ورزش درمانی در نظر دارد مزایای متفاوت به ورزشکاران، افرادی که اخیرا عمل جراحی انجام داده اند، افرادی هستند که تصادفی داشته اند که حرکات آنان را محدود می کنند و هر کسی که با عملکرد عضلانی-اسکلتی مشکل دارد، ارائه دهد. این مزایا عبارتند از:
ریکاوری بعد از سکته مغزی – یکی از عوارض شایع سکته مغزی، کاهش حرکت در اندام هاست. این نوع تمرینات می تواند به شما کمک کند تا قدرت خود را به دست آورید و انعطاف پذیری را در قسمت های آسیب دیده بهبود بخشید.
بازیابی از آسیب های مرتبط با ورزش – آسیب های ناشی از ورزش و دیگر فعالیت های فیزیکی سنگین را می توان با استفاده از تمرینات درمان کرد. طب فیزیکی همچنین می تواند برای پیشگیری از آسیب در ورزشکاران استفاده شود.
کاهش یا از بین بردن درد – ورزش درمانی همچنین می تواند برای کمک به درمان مفاصل و عضلات دردناک استفاده شود. تکنیک های درمانی مانند حرکت بافت نرم و مفصل می تواند به کاهش سختی و درد کمک کند و مانع بازگشت درد شود.
مدیریت بیماری ریه و قلب – ورزش درمانی همچنین می تواند به افراد مبتلا به مشکلات قلب و ریه کمک کند. با تمرکز بر تقویت و تنفس، این تمرینها به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری ریه و قلب کمک می کند.
عوارض جانبی ورزش
اگر ورزش به عنوان یک دارو در نظر گرفته شود، عوارض جانبی مانند هر داروی دیگری وجود دارد. اگر ورزش مناسبی توصیه نشود و در برخی موارد حتی اگر ورزش مناسبی ارائه گردد ممکن است منجر به برخی عوارض جانبی شود. این امر معمولاً پذیرفته شده است که ورزش منجر به آسیب میوفیبر میگردد و موادی مانند لاکتات آزاد میشوند که موجب درد در واکنش به ورزش میگردند. بنابراین خطر تشدید علائم پس از ورزش وجود دارد. ورزش به عنوان یک عامل تنشزای فیزیکی در نظر گرفته شده و موجب فعال شدن واکنشهای استرسی در سیستم اعصاب و غدد میگرد. بنابراین متخصصین باید در تجویز ورزشها برای بیماران دچار درد محتاط باشند. تنش جسمی در مقادیر کم با دورهی بهبودی و استراحت کافی ممکن است مطلوب باشد، اما تنش بیش از حد ممکن است موجب افزایش حساسیت به درد شود.