پارگی تاندون آشیل

تاندون بافت نوار مانندی است که عضله را به استخوان وصل می کند. تاندون آشیل از قسمت پایینی ساق پا ،عضله پشت ساق پا را به استخوان پاشنه وصل می کند.این تاندون باعث می شود که پاشنه پا در حین راه رفتن از زمین بلند شود.

تاندون آشیل به دو صورت پاره می شود:

1- پارگی کامل

2- پارگی جزیی

هنگامی که تاندون بیش از ظرفیتش دچار کشش شود پارگی اتفاق می افتد.

عواملی که باعث پارگی تاندون آشیل می شوند:

• پریدن شدید و  با نیروی زیاد یا چرخش
• افزایش شتاب و سرعت ناگهانی در هنگام دویدن
• افتادن
• وزن زیاد
• استفاده از برخی داروهای تجویز شده مانند فلورو کینولون و استروییدها و غیره
• پروسه افزایش سن
• بیومکانیک تغییر یافته مانند کف پای صاف وافزایش قوس پا و اختلاف طول پا

علایم پارگی تاندون آشیل:

• درد ناگهانی در ناحیه پشت مچ پا یا پشت ساق پا 
• تورم در ناحیه پشت پا بین پاشنه و عضلات ساق پا
• ناتوانی در راه رفتن و به سختی راه رفتن به خصوص در پله ها یا شیب و ناتوانی در بلند کردن پاشنه
• وجود شکاف یا گپ در در طول تاندون آشیل

تشخیص:

در تشخیص پارگی تاندون آشیل، سوالاتی راجع به چگونگی و زمان آسیب دیدگی پرسیده می شود آیا بیمار قبلا دچار آسیب دیدگی تاندون یا علایم مشابه شده است. دامنه حرکت و قدرت عضلات ارزیابی می شود وبا پای سالم مقایسه می شود. اگر تاندون آشیل پاره شده باشد بیمار قدرت کمی در پایین آوردن پا مانند پدال گاز و بالا آمدن روی انگشتان دارد. تشخیص این پارگی ساده است و با این معاینه قابل تشخیص است با این حال در برخی موارد ممکن است ام آر آی یا سایر آزمایش های تصویر برداری نیاز باشد.

درمان این پارگی بر اساس شدت پارگی و وضعیت سلامتی و میزان فعالیت بیمار شامل روش های جراحی و غیر جراحی است.

درمان غیر جراحی برای پارگی های جزیی، بیمارانی که فعالیت کمتری دارند و از نطر سلامتی در شرایط خاصی هستند انتخاب می شود. درمان غیر جراحی شامل استفاده از گچ،بریس و کفش های بوت مانند مخصوص است که دامنه حرکتی مچ پا محدود شود و تاندون پاره شده بهبود یابد.

روش های جراحی مختلفی نیز بسته به شرایط بیمار وجود دارد. بعد از جراحی باید مچ پا در گچ و کفش های بوت مانند مخصوص بی حرکت باشد. و خود جراح تعیین می کند چه زمانی بیمار بر روی پای جراحی شده وزن بیندازد.

در هر دو درمان جراحی و غیر جراحی، فیزیوتراپی نقش مهمی در روند بهبودی پارگی تاندون آشیل دارد. فیزیوتراپی شامل روش هایی مانند الکتروتراپی، لیزر درمانی ،طب سوزنی است که باعث تسریع پروسه ترمیم می شود.

تمریناتی که توسط فیزیوتراپیست به بیماران آموزش داده می شود باعث افزایش انعطاف پذیری و تقویت عضلات، بهبود دامنه حرکتی پا و مچ پا می شود.