سفتی یا خشکی مفصل آرنج و درمان آن با خدمات فیزیوتراپی

مفصل آرنج و خشکی شبانه آن

آرنج مفصلی است که به دلیل پیچیدگی های آناتومیکی و بیومکانیکی مستعد ابتلا به سفتی است . سفتی آرنج با فعالیت های ابتدایی روزمره مانند بهداشت فردی ، غذا خوردن و لباس پوشیدن تداخل دارد . این عارضه در نتیجه  تغییرات ساختاری استخوان یا بافت نرم ایجاد می شود و می تواند نتیجه ی یک رویداد آسیب زا باشد .

درمان سفتی آرنج

علت شناسی

علل سفتی آرنج متعدد هستند و می توانند به انواع ضربه ای و غیر ضربه ای ، مادرزادی و اکتسابی طبقه بندی شوند .

ضربه ، سوختگی ، شکستگی و آسیب های سیستم عصبی از شایع ترین علل هستند و میزان سفتی ناشی از آن ها به طور مستقیم با شدت آسیب متناسب است . حتی جراحی آرنج که برای مدیریت آسیب انجام می شود ، می تواند با سفتی بعد از عمل پیچیده شود .

علل غیرضربه ای شامل:

• آرتروز 
• آرتریت التهابی
• آرتریت پس از عفونت
• همارتروز در بیماران هموفیلی
• سفتی مادرزادی در آرتروگریپوز
• و دررفتگی مادرزادی سر رادیوس می باشد.

یکی دیگر از دلایل سفتی آرنج استخوان سازی نابجا است که تشکیل نامناسب استخوان در بافت های نرم اطراف مفصل اتفاق می افتد .این عارضه در پاسخ به ضربه به بافت نرم ایجاد می شود که باعث ایجاد انسداد فیزیکی در حرکت مفصل می شود.

تشخیص

تشخیص سفتی آرنج نتیجه ی ترکیبی از شرح حال ، معاینه فیزیکی و تصویربرداری است . دانستن شرح حال بیمار ضروری است که شامل زمان شروع ، طول مدت درگیری ، ویژگی ها ، پیشرفت علائم ، مداخلات جراحی قبلی یا هر گونه پاتولوژی ضربه ای یا عفونی تاثیرگذار بر مفصل است . وجود یا عدم وجود بیماری های همراه مانند آرتروپاتی های التهابی ، هموفیلی یا شرایط عصبی نیز باید در نظر گرفته شود .بیماران به ندرت از علائم در حالت استراحت شکایت می کنند و درد اغلب در موارد حرکت شدید یا در بیماران مبتلا به آرتروز شدید وجود دارد .

معاینه ی بالینی آرنج با هدف ارزیابی حرکات فعال و غیر فعال آرنج انجام می شود .

محدودیت شدید حرکات مفصل نشان دهنده ی وجود یک مانع استخوانی است در حالی که محدودیت تدریجی سفتی بافت نرم را نشان می دهد .

روش های پیش گیری

درمان سفتی آرنج می تواند چالش سختی برای جراح ارتوپد و فیزیوتراپیست باشد و به این ترتیب پیشگیری از شروع آن از اهمیت کلیدی برخوردار است . از دست رفتن خاصیت کششی بافت نرم می تواند ناشی از خونریزی ، ادم ، تشکیل بافت گرانولاسیون و فیبروز باشد . اقدامات پیشگیرانه شامل بی حرکت کردن آرنج در وضعیت اکستنشن ، استفاده از درناژ پس از جراحی و استفاده از بانداژ فشرده سازی الاستیک می باشد . حرکت غیرفعال مداوم(CPM) روی آرنج در دوره ی بلافاصله پس از عمل اعمال می شود و برای حدود ۳ تا۴ هفته ادامه می یابد . این درمان اجازه ی تخلیه مایعات را به خارج از مفصل و بافت های اطراف مفصل می دهد ؛ اگر چه زمانی که بیمار تحت عمل بازسازی و ترمیم رباط های جانبی قرار گرفته نباید از این دستگاه استفاده کرد .

درمان غیر جراحی

درمان غیر جراحی شامل استفاده از قالب های سریالی ، آتل های استاتیک و پویا ، CPM ( حرکت غیرفعال مداوم ) ، فیزیوتراپی ، درمان های دستی و آموزش به بیمار است . درمان غیر جراحی در بیمارانی استفاده می شود که سفتی آرنج کمتر از ۶ ماه وجود داشته باشد در حالی که درمان جراحی در بیمارانی که از درمان محافظه کارانه بهره مند نشده ، به دلیل تداوم درد و بهبود ناکافی در دامنه ی حرکتی و عملکرد بیمار مناسب تر است .

فیزیوتراپی

فیزیوتراپیست ها (PT) بر خلاف متخصصین کاردرمانی، روی تمرینات یا حرکاتی تمرکز می‌کنند که می‌توانید با آرنج انجام دهید تا به قدرت، انعطاف‌پذیری و دامنه حرکتی آرنج کمک کند. این تمرینات ممکن است شامل تقویت عضلات اطراف آرنج شما باشد تا هنگام استفاده از آرنج، فشار روی مفاصل آرنج را دور کنید.  متخصصین فیزیوتراپی آفتاب همچنین می‌توانند سایر روش‌های درمانی در منزل را که ممکن است مفید باشد، توصیه کنند. ممکن است یک برنامه ورزشی یا روال خاص برای شما ایجاد شود که شما باید مرتباً انجام دهید تا بتوانید تحرک را در آرنج خود بیشتر حفظ کنید. متخصصین فیزیوتراپی و یا طب فیزیکی در روند درمان و طول جلسات درمانی از سایر روش‌ها علاوه بر حرکات ورزشی استفاده می‌کنند. این شیوه‌ها شامل موارد زیر می‌باشد:

• درای نیدلینگ که ممکن است روشی برای تسکین درد شدید آرنج باشد. اگرچه درای نیدلینگ از آسیب دیدن مفاصل جلوگیری نمی‌کند و احتمالاً التهاب ناشی از آرتروز آرنج را کاهش نمی‌دهد ، اما می‌تواند به کاهش درد بیمار کمک کند. درای نیدلینگ هرگز نباید تنها درمانی باشد که برای آرتروز خود استفاده می‌کنید. آن را همراه با درمان‌های مبتنی بر پزشکی که توسط پزشک تجویز شده است امتحان کنید.

• تکنیک دستی راهی عالی برای کمک به تسکین درد ناشی از آرتروز آرنج است. تکنیک دستی منظم می‌تواند به کاهش درد و سفتی، بهبود دامنه حرکتی و بهبود عملکرد مفاصل مانند آرنج کمک کند.

• جهت کاهش التهاب و درد ناشی از آرتروز آرنج، متخصصین فیزیوتراپی ما از دستگاه‌های پیشرفته در  کلینیک آفتاب استفاده می‌کنند. بنا بر نوع آرتروز و علت ایجاد آن، مدالیته‌های فیزیوتراپی می‌تواند شامل شاک ویو، لیزر درمانی و تحریک الکتریکی باشد. اثربخشی این شیوه‌ها در بسیاری از مشکلات ارتوپدی ثابت شده است. عملکرد هریک متفاوت است اما تمامی آن‌ها جریان خون را افزایش داده و منجر به کاهش درد بیمار می‌شوند.

• فیزیوتراپیست ممکن است استفاده از بریس‌های طبی (آرنج‌بند) را برای مدت زمان مشخصی و یا ساعاتی در طول روز برای محدود کردن مفصل آرنج و بهبود وضعیت درد آرتروز توصیه کند. در صورت داشتن هر گونه تردید درباره بریس‌های طبی از پزشک خود سؤال کنید.

منبع:

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32913596/

• Instagram

همچنین برای مشاهده ورزش درمانی های پیشرفته و ارسال شرح بیماری خود، میتوانید به صفحه اینستاگرام ما سر بزنید.