بیماری پِیرونی یا کجی آلت تناسلی مردان چیست؟

بیماری پیرونی، نوعی بیماری اکتسابی آلت تناسلی مردانه است که موجب انحراف،کوتاه شدن آلت تناسلی و احساس درد بخصوص هنگام نعوظ خواهد شد. این بیماری به علت تشکیل بافت فیبروز (لیفی) در داخل جسم غاری (تونیکا آلبوژینه آ) ایجاد می‌شود. در این بیماری که حدود پنج درصد ازمردان به آن مبتلا هستند؛ بافت همبندی در داخل بافت نرم پنیس ایجاد می‌شود و موجب اختلال در نعوظ، منحنی شکل شدن آلت، درد و کوتاهی اندازه آلت تناسلی می‌شود.

شکل و اندازه آلت تناسلی مردانه متفاوت است. کجی آلت در هنگام نعوظ مشکل شایعی در مردان بوده و لزوماً مشکل نگران کننده‌ای نیست. با این حال، در برخی از مردان، بیماری پیرونی باعث کج شدن یا درد قابل توجه آلت تناسلی در هنگام نعوظ می‌گردد؛ که این مشکل می‌تواند مانع رابطه جنسی و سبب اختلال نعوظ در مردان شود.

بیماری پیرونی عارضه ای است که به علت فیبروز بافت های سطحی آلت تناسلی مردانه اتفاق می افتد و مشخصه ی آن وجود پلاک های فیبروتیک (لیفی) است که اغلب منجر به تغییر شکل آلت تناسلی با یا بدون دردِ هم زمان می شود . با وجودی که قبلاً تصور می شد این عارضه نادر است اما امروزه شیوعی تا ۱۳.۱٪ در مردان بالغ گزارش شده است . مردان مبتلا به بیماری پیرونی بیشتر در دهه ی ششم زندگی خود با میانگین سنی ۵۲ تا ۵۷ سال هستند . با این حال این بیماری ممکن است در هر زمانی در بزرگسالی ظاهر شود و حتی در سن ۲۱ سالگی هم گزارش شده است.

بیماری پیرونی بر عملکرد جنسی تاثیر می گذارد و هم چنین با پریشانی روانی-اجتماعی در بیماران و شرکای جنسی آن ها مرتبط است . احساس شرم و خجالت اغلب با علائم فیزیکی پیرونی همراه است به طوری که ۸۱٪ از مردان مشکلات عاطفی را گزارش می کنند . اختلال نعوظ در ۳۲٪ از مردانی که با پیرونی مراجعه می کنند مشاهده شده است. با این حال مشخص نیست که آیا یک شرط مقدم بر دیگری است یا این که هر دو هم زمان رخ می دهند.

علت شناسی و عوامل خطر قابل اصلاح بیماری کجی آلت تناسلی مردان:

علت بیماری پیرونی چند عاملی است و به طور کامل شناخته نشده است . رایج ترین نظریه ی سبب شناختی ، ضربه به آلت تناسلی مثل رویداد های ضربه ای حاد و هم چنین ضربه های ریز مکرر مانند آنچه در حین مقاربت رخ می دهد را به عنوان رویداد های محرک برای بیماری پیرونی در نظر می گیرند.

عوامل خطر قابل اصلاح شامل موارد زیر است :

• سابقه ی شخصی التهاب یا عفونت پیشاب راه غیر گنوکوکی ، ضربه به آلت تناسلی یا پرینه ، اثرات جانبی درمان هایی مانند وارد کردن کاتتر در مجرای ادراری ، سیستوسکوپی یا برداشتن پروستات از طریق مجرای ادرار
• برداشتن کامل پروستات هم با افزایش خطر پیرونی همراه است به طوری که پس از این جراحی در ۱۵.۹٪ مردان بروز پیرونی مشاهده شده است.
• افزایش خطر پیرونی در مردانی که شریک جنسی آن ها سابقه ی بیماری های التهابی دستگاه تناسلی، ضایعه ی فیبروماتوز دستگاه تناسلی و جراحی دستگاه تناسلی دارند نیز گزارش شده است.
• در حالی که سابقه ی سیگار کشیدن به عنوان یک عامل خطر در نظر گرفته شده است، مشخص نیست که آیا این به میزان مصرف سیگار مربوط می شود یا خیر .
• تاثیر مصرف الکل در پیرونی نامشخص است.
• ارتباط احتمالی با دیابت ، فشار خون بالا و یا سایر عارضه های قلبی عروقی پیشنهاد شده است.
• هیپوگنادیسم (کم کاری غده های جنسی) نیز یک عامل خطر احتمالی برای بیماری پیرونی است.

علائم و نشانه های کجی آلت تناسلی چیست:

مشخصه ی بیماری پیرونی ، بد شکلی آلت تناسلی است که باید از انحنای مادرزادی آلت تناسلی و انواع انحناهای طبیعی متمایز شود. تاریخچه ی این بیماری اغلب به مراحل حاد و مزمن تقسیم می شود . در فاز حاد ، بد شکلی آلت تناسلی پیشرفت میکند و ممکن است بیمار در حالت نعوظ و یا شل بودن درد داشته باشد . طول فاز حاد از ۶ تا ۱۸ ماه متغیر است. در فاز مزمن، تغییر شکل آلت تناسلی به مدت حداقل ۳ تا ۶ ماه به وضعیت با ثباتی رسیده است و درد بیمار کاهش یافته یا کاملاً رفع شده است.

علائم بیماری پیرونی ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شود؛ یا به تدریج توسعه یافته، و مشهود گردد. نشانه‌های شایع این بیماری عبارتند از:

• تشکیل بافت اسکار: بافت اسکار (پلاک) ناشی از بیماری پیرونی می‌تواند در زیر پوست آلت به شکل یک توده تخت و یا یک بافت سفت احساس ‌شود.
• خمیدگی قابل توجه در آلت تناسلی: آلت تناسلی ممکن است به سمت بالا، رو به پایین یا به یک طرف کج شود. در برخی موارد، آلت در هنگام نعوظ ممکن است ظاهر بهم کشیده، ناهموار و یا شکلی مانند ساعت شنی داشته و در اطراف بدنه آلت، نواره‌ای سفت و تنگ وجود داشته باشد.
• اختلال در نعوظ: بیماری پیرونی ممکن است باعث عدم نعوظ یا نعوظ ناقص (اختلال نعوظ) گردد.
• کوتاه شدن آلت تناسلی: آلت تناسلی ممکن است به دلیل این بیماری، کوتاه‌تر از حد طبیعی شود.
• احساس درد: مردان ممکن است درد در آلت تناسلی را در هنگام نعوظ (یا بدون نعوظ) تجربه کنند.

در اغلب مردان، درد در هنگام نعوظ در طی یک تا دو سال بهبود می‌‌یابد، اما بافت اسکار و کجی آلت اغلب باقی می‌ماند. برای درصد کمی از مردان، کجی و درد آلت مربوط به بیماری پیرونی بدون درمان بهبود می‌یابد.

درمان کجی آلت تناسلی مردان :

درمان پیرونی شامل داروهای خوراکی ، موضعی ، درمان های مکانیکی و جراحی است. درمان های فیزیوتراپی خاصی در بهبود این بیماری تاثیر گذار هستند . این درمان ها شامل  :

• شاک ویو: پیشنهاد شده که درمان شاک ویو روی آلت تناسلی برای درمان پیرونی مفید است . فرضیه های مختلفی در مورد مکانیسم عمل آن وجود دارد از جمله این که آسیب مستقیم به پلاک منجر به یک واکنش التهابی و افزایش فعالیت ماکروفاژ ها و تحلیل پلاک می شود . هم چنین شاک ویو باعث بهبود خون رسانی و در نتیجه جذب پلاک و هم چنین ایجاد زخم های آلت تناسلی می شود که منجر به صاف شدن کاذب آن می شود.
• یونتوفورز: یونتوفورز به معنی انتقال یون ها به بافت از طریق جریان الکتریکی است . مثلاً از یونتوفورز وراپامیل با یا بدون دگزا متازون به صورت موضعی استفاده می شود.
• جراحی: مداخله ی جراحی در مردان مبتلا به بد شکلی آلت تناسلی آزار دهنده که مقاربت جنسی را محدود می کند و حد اقل برای ۳ تا ۶ ماه پایدار بوده ، ممکن است استفاده شود.

مراجعه کنندگان عزیز، پس از مراجعه به کلینیک تخصصی فیزیوتراپی آفتاب و ارزیابی بالینی و تشخیص دقیق، ما بهترین و بروزترین خدمات فیریوتراپی را برای شما به ارمغان میاوریم. کلنیک فیزیوتراپی آفتاب با دستگاه های بروزی چون: مگنت تراپی ، درمان دستی ، الکتروتراپی، شاک ویو، لیزر پرتوان و کم توان،CPM ، دستگاه ترکشن گردن و ترکشن کمر، دستگاه بیوفیدبک و تمرینات اطلاحی و تخصصی فیزیوتراپی همراه با مجرب ترین کادر درمان و در مجهزترین فضای درمانی برای شما بهترین ها را برای شما فراهم کرده است.

جهت دریافت معاینه و مشاوره بالینی دقیق با ما تماس بگیرید.
شماره های تماس کلینیک فیزیوتراپی آفتاب:
07136364143 / 09174551837